สวัสดีครับ ได้เวลามาเขียนเรื่องราวการเดินทางท่องเที่ยววัดกันอีกครั้ง หลังจากห่างไปหลายวัน แต่ผมก็ยังเดินทางท่องเที่ยววัดต่างๆ อย่างสม่ำเสมอนะครับ เพียงแต่ว่าบางทีก็เขียนบทความกันไม่ทัน สำหรับครั้งนี้ผมเดินทางกลับไปบ้านเกิดของผมที่จังหวัดขอนแก่น และได้ถือโอกาสเดินทางไปทำบุญที่วัดต่างๆ ตามแต่โอกาสและระยะเวลา
ผมได้เดินทางกลับบ้าน และมีความตั้งใจที่จะแวะไปนมัสการรอยพระพุทธบาทหินลาด ที่วัดพระพุทธบาทหินลาด อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่นอีกครั้งหนึ่ง และเพื่อจะไปดูสภาพพื้นที่ว่าจะพัฒนาไปมากแค่ไหนแล้ว และหลังจากกลับจากวัดพระพุทธบาทหินลาดแล้วผมก็สอบถามพ่อของผมว่า แถวนี้มีวัดตรงไหนที่น่าสนใจอีกบ้าง จึงได้คำตอบว่า ที่ “วัดป่าเจ้าปู่ภูเหล็ก” เป็นวัดที่มีความน่าสนใจ เป็นวัดที่สงบ และมีความแปลก ถือว่าเป็น Unseen อีกแห่งหนึ่งของจังหวัดขอนแก่นเลยก็ว่าได้
ความแปลกและ Unseen ของวัดป่าเจ้าปู่ภูเหล็กคือ เราจะสามารถพบก้อนหินที่กลายสภาพเป็นแร่เหล็กจำนวนมากโดยทั่วไปในบริเวณวัด ลักษณะของหินจะคล้ายกับศิลาแลง ซึ่งพื้นที่ตรงนี้น่าจะมีประวัติศาสตร์ยาวนานมากพอสมควร
การเดินทางมาวัดป่าเจ้าปู่ภูเหล็ก
เมื่อผมทราบถึงความแปลกตรงนี้แล้ว จึงไม่รีรอที่จะไปยังวัดแห่งนี้ ซึ่งการเดินทางสะดวกมากครับ เป็นทางกลับจากวัดพระพุทธบาทหินลาด จึงไม่ต้องหาเส้นทางให้ลำบาก โดยใช้เส้นทางถนนหมายเลข 23 สำหรับท่านที่เดินทางมาตามถนนมิตรภาพ หรือถนนหมายเลข 2 ให้เลี้ยวเข้า อำเภอบ้านไผ่ เข้าเส้นหมายเลข 23 แล้วจะผ่าน มหาวิทยาลัยรามคำแหง วิทยาเขตขอนแก่น แล้วให้ขับรถตรงไปเรื่อยๆ จะเจอกับแยกไฟแดง ถ้าเลี้ยวขวา จะไปอำเภอหนองสองห้อง ให้ทำการกลับรถเลยครับ ขับไปอีกราวๆ 2 กิโลเมตร จะเห็นป้ายวัดป่าเจ้าปู่ภูเหล็กและซุ้มประตูวัดชัดเจน
ความแปลกและความโดดเด่นของวัดป่าเจ้าปู่ภูเหล็ก
สำหรับผมนั้น ชอบในความสงบร่มรื่นของวัดมากเลยครับ เพราะการที่ตั้งอยู่ไกลเมือง ทำให้สภาพแวดล้อมดูเงียบ สงบ อีกทั้งยังมีป่าไม้ให้ได้รู้สึกสบายตา สบายใจอีกด้วย โดยรอบบริเวณ ไม่ได้มีสิ่งปลูกสร้างใหญ่โตนัก จะเห็นชัดเจนก็เพียงพระอุโบสถ ที่ดูลักษณะแล้ว น่าจะเพิ่งทำการก่อสร้างแล้วเสร็จไปไม่นานนี้
ส่วนสภาพกุฏิสงฆ์นั้น เป็นแบบเรียบง่ายตามรูปแบบพระป่า สร้างจากไม้ธรรมดา นอกนั้นก็จะมีโรงครัว และอาคารห้องน้ำ เท่านั้น ห่างออกไปเล็กน้อยจะมีศาลเจ้าที่ ที่เรียกกันว่า “ศาลเจ้าปู่ภูเหล็ก”
ซึ่งบริเวณที่ตั้งศาลเจ้าที่นี้ เราจะสามารถพบกับก้อนหินที่กลายสภาพเป็นแร่เหล็กโดยทั่วบริเวณ และจะเห็นกองก้อนหินบริเวณศาลเจ้าที่ เป็นจำนวนมากอีกด้วย
สำหรับชื่อของวัด ผมสันนิษฐานว่า จะตั้งตามชื่อของภูมิศาสตร์ในบริเวณนี้ ซึ่งมีลักษณะเป็นเนินหรือภู ขึ้นมาสูงกว่าถนนเส้นหลัก และมีก้อนหินทั่วบริเวณที่กลายสภาพเป็นแร่เหล็กจำนวนมาก จึงเป็นสาเหตุของชื่อ “วัดเจ้าปู่ภูเหล็ก”
ผมได้เดินพักผ่อนไปทั่วบริเวณวัด อย่างสบายใจ เพราะเงียบสงบมาก ได้ยินเสียงนกร้องทั่วบริเวณวัด และสภาพวัด ก็ยังไม่ได้ถูกรบกวนจากภายนอกมากนัก สภาพความเป็นอยู่ของพระสงฆ์จึงดูเรียบง่าย นี่แหละครับ การเที่ยววัดในแบบฉบับของผม มันช่างมีความสุขซะจริงๆ
ผมใช้เวลาสักครู่หนึ่ง ก็เดินทางกลับบ้าน… ผมขอแนะนำนะครับว่า ถ้าได้มาถึง อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่นกันแล้ว อย่าลืมแวะทำบุญ กันที่นี่บ้าง ซึ่งผมดูแล้วน่าจะเป็นเนื้อนาบุญที่ดีอีกแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้ครับ…
แล้วพบกันใหม่ครับ…สวัสดีครับ…