สวัสดีครับท่านผู้รักการท่องเที่ยวตามรอยความศรัทธา ครั้งนี้ผมจะพาทุกท่านเดินทางไปยังจังหวัดขอนแก่น ซึ่งเป็นจังหวัดบ้านเกิดของผมเอง โดยผมจะพาทุกท่านเดินทางไปยังวัดหนองตูม ซึ่งเป็นวัดที่หลวงปู่บุญมา มุนิโก เคยจำพรรษาอยู่ ซึ่งท่านเป็นพระที่ได้รับความเคารพศรัทธารูปหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น
โดยส่วนตัว ผมเองนั้นไม่ได้รู้จักชื่อเสียงของท่านเท่าไหร่นัก แต่ด้วยโอกาสที่ผมได้เดินทางไปยังวัดเจติยภูมิ (พระธาตุขามแก่น) และต้องผ่านมายังบ้านหนองตูม จึงเห็นป้ายวัดหนองตูม จึงตัดสินใจเข้ามายังวัดแห่งนี้
แม้ตัวผมเองนั้น จะเกิดและเติบโตที่จังหวัดขอนแก่น แต่ด้วยสมัยเด็กๆ ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสเดินทางไปไหน เนื่องด้วยปัจจัยต่างๆ เช่น การเดินทาง ข้อมูลก็มีน้อย ไม่เหมือนปัจจุบันที่ค้นหาข้อมูลผ่านอินเตอร์เน็ตได้อย่างรวดเร็ว ทำให้ผมไม่ค่อยจะรู้จักพระเกจิ อาจารย์ในจังหวัดขอนแก่นเท่าไหร่นัก
มีช่วงหลังๆมานี้ ผมก็ได้เริ่มศึกษาข้อมูลพระอาจารย์ที่ปฏิบัติดี ในแถบภาคอีสานมากขึ้น โดยเริ่มที่จังหวัดขอนแก่นซึ่งเป็นบ้าเกิดผมเอง และวัดหนองตูมก็เป็นอีกหนึ่งวัดที่ผมได้เดินทางมาตามรอยครูอาจารย์ คือหลวงปู่บุญมา มุนิโก นี่เอง
หลวงปู่บุญมา มุนิโก
ประวัติหลวงปู่บุญมา มุนิโก พอสังเขป
เดิมท่านชื่อ บุญมา หินอำคา เกิดเมื่อวันพฤหัสบดี ที 14 กรกฎาคม พ.ศ.2453วันขึ้น 8 ค่ำเดือน 8 ที่บ้านหนองตูม ต.บ้านขาม อ.น้ำพอง จ.ขอนแก่น (ปัจจุบันคือ ต.หนองตูม อ.เมืองจ.ขอนแก่น) บิดาชื่อ นายด้วง มารดาชื่อ นางจันทร์ หินอำคา
บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ 18 ปี ที่วัดบูรพา(วัดบ้านหนองตูม) ต.บ้านขาม อ.น้ำพอง จ.ขอนแก่น เมื่อวันอังคารที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ.2471 มีพระครูพุทธา เจ้าอาวาสวัดบูรพาเป็นพระอุปัชฌาย์
ท่านได้ร่ำเรียนด้วยความตั้งใจ และทราบซึ้งในรสพระธรรม จึงมีความประสงส์ที่จะอุปสมบทเพื่อร่ำเรียนทางด้านพระปริยัติ
ท่านจึงเข้ารับการอุปสมบทที่พัทธสีมา วัดเจติยภูมิ (พระธาตุขามแก่น) บ้านขาม เมื่อวันจันทร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ.2474 มีพระครูแก้ว เกสาโว วัดพิชัยพัฒนาราม ต.วังชัย อ.น้ำพอง จ.ขอนแก่น เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูบุญมี เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูสมุห์ค้ำ เป็นพระอนุสาวนาจารย์
ท่านตั้งใจร่ำเรียนทางด้านพระปริยัติธรรม จนกระทั่งถึงปี พ.ศ.2485-2486 ท่านได้ถูกนิมนต์ให้เป็นครูสอนพระเณรจึงไม่มีโอกาสร่ำเรียนต่อ
ในช่วงปี พ.ศ. 2502 ท่านได้ร่ำเรียนวิชากรรมฐานที่สำนักวัดมหาธาตุ กับพระอาจารย์โสฬสจนกระทั่งออกพรรษา
ในปี พ.ศ. 2511 ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบล
ในปี พ.ศ. 2513 ท่านได้ออกธุดงค์ ไปยังวัดอุโมงค์ (สวนพุทธธรรม)เชียงใหม่, พะเยา ลำปาง เชียงราย ลำพูนและลงมายังอุบลราชธานีแล้วลงไปยังภาคใต้
หลวงปู่บุญมา ได้บอกว่าได้ร่ำเรียนธรรมจากหลายครูบาอาจารย์ ท่านจึงเป็นที่พึ่งของชาวบ้าน ซึ่งในสมัยนั้นยังห่างไกลความเจริญชาวบ้านจึงมักจะพึ่งบารมีของพระสงฆ์ในหลายๆเรื่อง
นอกจากนี้ ท่านก็ไม่ได้ละทิ้งหน้าที่การดูแลควบคุมการศึกษาของพระเณรและการบำรุงวัด การสร้างถาวรวัตถุเท่าที่จำเป็น โดยเน้นการปฏิบัติ จึงเป็นที่เลื่อมใสของเหล่าสาธุชน และท่านก็เมตตาในการสร้างวัตถุมงคลให้แก่ญาติโยมเป็นกำลังใจในการปฏิบัติให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม
กล่าวกันว่า หลวงปู่บุญมาเป็นยอดพระเกจิเมืองขอนแก่น ที่แม้แต่ ” หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ แห่งวัดบ้านไร่ ยังกล่าวยกย่องชื่นชมเสมอ
หลวงปู่บุญมามรณภาพเมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2547 เวลา 17:50 น. ด้วยโรคปอดบวม สิริอายุได้ 95 ปี 2 เดือน 12 วัน 74 พรรษา
พระอุโบสถ
บรรยากาศในวัดหนองตูม
เมื่อผมเดินทางเข้ามาในวัด จึงได้มาจอดรถบริเวณหน้าพระอุโบสถ ข้างศาลาปฏิบัติธรรม มีสิ่งหนึ่งที่ถือว่ายังรักษาไว้คือที่วัดยังคงมีผู้ปฏิบัติธรรมนุ่งขาว ห่มขาวปฏิบัติอยู่ในศาลา บรรยากาศมาความเงียบสงบ
หลวงปู่ใหญ่ วัดหนองตูม
บริเวณหน้าวัด ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย ขนามนามกันว่า “หลวงปู่ใหญ่ วัดหนองตูม”
พิพิธภัณฑ์ หลวงปู่บุญมี มุนิโก
ภายในวัดได้สร้างศาลาพิพิธภัณฑ์หลวงปู่บุญมา เพื่อเก็บรักษาเครื่องอัฐบริขารรวมถึงประวัติของท่านไว้ครับ
รูปหล่อหลวงปู่บุญมา ในพิพิธภัณฑ์
พัดยศ
เครื่องใช้ สมัยยังทรงขันธ์
เครื่องใช้สมัยยังทรงขันธ์
เครื่องใช้ สมัยยังทรงขันธ์
นอกจากนี้ ยังมีการจัดแสดงภาพถ่ายวัตถุมงคลของหลวงปู่บุญมาที่ได้รับความนิยมเอาไว้ด้วย
ภาพถ่ายวัตถุมงคล (บางส่วน)
ผมได้กราบสักการะรูปหล่อหลวงปู่บุญมา แล้วเดินชมภายในพิพิธภัณฑ์ อ่านประวัติของท่าน แล้วจึงออกไปกราบพระสถูปเจดีย์บรรจุอัฐิธาตุของท่าน ซึ่งตั้งอยู่ข้างพิพิธภัณฑ์นั่นเอง
สถูปเจดีย์บรรจุอัฐิธาตุ หลวงปู่บุญมา
เนื่องจากเป็นวัดที่อยู่ในชุมชนชาวบ้าน จึงมีความเงียบสงบ ไม่ค่อยเห็นผู้คนพลุกพล่าน นอกจากผู้มาปฏิบัติธรรมในศาลา ถือได้ว่าวัดแห่งนี้ ยังคงรักษาวัฒนธรรมอันดีเหมือนครั้งสมัยที่หลวงปู่บุญมายังทรงขันธ์อยู่ได้เป็นอย่างดี
ประสบการณ์วัตถุมงคลหลวงปู่บุญมา
มีการบันทึกเรื่องราวประสบการณ์ของบุคคลท่านหนึ่ง ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าชื่ออะไร แต่ค้นหาพบในอินเตอร์เน็ต จึงของนำมาเขียนไว้บนบทความนี้ด้วยครับ โดยใช้สรรพนามแทนว่าผู้เขียน (ซึ่งไม่ใช่ตัวผมนะครับ)
ผมได้เดินชมบรรยากาศในวัดสักระยะหนึ่ง ก็มีความรักและภูมิใจในบ้านเกิดของตัวเองขึ้นมา ให้ได้รู้ว่าเมืองขอนแก่นยังมีเรื่องราวให้ได้เดินทางตามรอยอีกมากมาย
ขอบพระคุณการติดตามรับชม แล้วพบกันใหม่ในบทความต่อไปครับ
ช่องทางการติดตามเรื่องราว ภารกิจเที่ยววัด
ติดตามเรื่องราวผ่าน Facebook เพจได้ที่ www.facebook.com/faith108
หรือติดตามช่อง YouTube Channel ได้ที่ www.youtube.com/FaithThaiStory
แบ่งปันเรื่องราวการท่องเที่ยววัดที่กลุ่ม รวมพลคนชอบเที่ยววัด
เว็บไซต์หลัก ที่ www.faiththaistory.com
