ตามรอยขุมสมบัติอาถรรพ์ วัดกุฎีดาว ณ สถานที่จริง

สวัสดีครับท่านผู้รักการท่องเที่ยวตามรอย ครั้งนี้เป็นบทความพิเศษอีกครั้งหนึ่ง เพราะผมจะพาทุกท่านเดินทางตามรอยความเร้นลับเกี่ยวกับขุมสมบัติอาถรรพ์ ที่มีบันทึกเป็นข้อเท็จจริงถึงความเร้นลับนี้

ก่อนหน้านี้ผมเคยเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับกรุมหาสมบัติของวัดราชบูรณะ พระนครศรีอยุธยาไว้แล้ว แต่ครั้งนี้เราจะไปตามรอยอีกแห่ง ซึ่งสถานที่แห่งนี้ก็คือ วัดกุฎีดาว จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นสถานที่มีเรื่องราวขุมสมบัติอาถรรพ์ที่มีความหลอนและน่ากลัวในประวัติศาสตร์อีกเรื่องหนึ่ง เพราะเป็นประสบการณ์ตรงของพระรวงวศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช

ตำหนักกำมะเลียน

จุดจอดรถจะมี 2 จุดคือ ทางหน้าพระวิหาร และอีกจุดคือบริเวณฝั่งวัดประดู่ทรงธรรม โดยกลุ่มนักเดินทางจอดรถ ณ ฝั่งวัดประดูทรงธรรม

พาเดิมชมพื้นที่วัดกุฎีดาว

อันดับแรก ผมจะพาทุกท่านเดินชมพื้นที่ของวัดกุฎีดาวกันเสียก่อน เป็นวัดที่สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนต้น

เมื่อเข้ามาในบริเวณวัดกุฎีดาว จะผ่านตำหนักกำมะเลียน มีปรากฏในพระราชพงศาวดารว่า เมื่อครั้งที่สมเด็จพระเจ้าบรมโกศทรงบูรณปฏิสังขรณ์พระอารามนี้ พระองค์เสด็จมาทอดพระเนตรการบูรณะเป็นครั้งคราว สันนิษฐานว่าพระองค์น่าจะมาประทับที่ตำหนักนี้

พระเจดีย์ประธาน

พระเจดีย์ประธานในวัด เป็นเจดีย์ศิลปะแบบมอญ มีร่องรอยการพอกองค์เดิม สันนิษฐานว่าเป็นการปฏิสังขรณ์ในสมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ

ส่วนยอดเจดีย์ที่หักโค่นลงมา

พระวิหาร

ภายในพระวิหาร

พระอุโบสถ

ภายในพระอุโบสถ

ซากพระพุทธรูปในพระอุโบสถ

หลุมลึกในพระอุโบสถ

การเดินชมพื้นที่วัดโดบรอบ มีพื้นที่ใหญ่พอสมควร ทำให้จินตนาการไปถึงในยุคสมัยรุ่งเรืองคงมีความสวยงามอลังการอย่างยิ่ง

ประวัติศาสตร์ วัดกุฎีดาว อยุธยา

วัดกุฎีดาวมีบันทึกในหลายเอกสาร ได้แก่ พงศาวดารเหนือ, คำให้การชาวกรุงเก่า, พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาเป็นต้น

ในพงศาวดารเหนือ ได้บันทึกว่า วัดกุฎีดาวสร้างขึ้นก่อนการสถาปนากรุงศรีอยุธยา ส่วนในคำให้การชาวกรุงเก่า ซึ่งแปลมาจากภาษาพม่าได้บันทึกว่ามีการสร้างบูรณะเจดีย์วัดกุฎีดาว ในสมัยสมเด็จพระเอกาทศถ

ในพระราชพงศาวดาร ฉบับพันจันทนุมาศ(เจิม) ได้บันทึกว่า มีการบูรณะวัดกุฎีดาวมีการบูรณะในสมัยสมเด็จพระเจ้าท้ายสระ

การบันทึกในหลายเอกสารอาจไม่บันทึกการสร้างวัด แต่จากหลักฐานเชิงประจักษ์คือรูปแบบเจดีย์ประธาน จะเป็นทรงระฆังแบบลังกา ซึ่งเป็นรูปแบบเจดีย์ที่ได้รับอิทธิพลพุทธจากลังกา และนิยมสร้างในช่วง พุทธศตวรรษที่ ๒๐ -๒๑ อีกทั้งจากปล้องไฉนของเจดีย์ ได้พังลงมาด้านล่าง ได้เห็นการก่อบูรณะถึง 3 ครั้ง จึงมีความเป็นไปได้ว่า วัดกุฎีดาวน่าจะสร้างในช่วงอยุธยาตอนต้นถึงตอนกลาง (สามารถดูคลิปประกอบ ซึ่งผมติดไว้ด้านบนบทความนี้)

โดยส่วนตัว ถ้ามีการสันนิษฐานว่าวัดกุฎีดาวจะสร้างก่อนการสถาปนากรุงศรีอยุธยา ก็มีโอกาสเป็นไปได้เช่นกัน และมีการบูรณะต่อเนื่องมาหลายๆสมัย

เรื่องราวขุมทรัพย์อาถรรพ์ที่วัดกุฎีดาว

เรื่องราวอาถรรพ์ขุมสมบัติที่วัดกุฎีดาว เป็นประสบการณ์ของพระรวงวศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช ซึ่งพระองค์มีชื่อเสียงอย่างมากเพราะเป็นชาวเอเชียคนแรกที่ได้รับรางวัลชนะเลิศเวิร์ลกรังปรีซ์

พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช

พระองค์เจ้าพีระฯ เป็นผู้ที่มีความคิดสมัยใหม่ ไม่เชื่อเรื่องลี้ลับ วิญญาณ จนกระทั่งครั้งหนึ่งพระองค์ได้รับลายแทงขุมทรัพย์มหาสมบัติ ซึ่งปรากฏแหล่งขุมทรัพย์ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาถึง 303 จุด และที่วัดกุฎีดาวมีขุมสมบัติถึง 18 จุด นอกจากนี้ในลายแทงยังมีคำสาบแช่งปรากฏอีกด้วย

แต่ด้วยที่พระองค์เจ้าพีระฯ ทรงไม่เชื่อเรื่องราวความอาถรรพ์ จึงมีพระประสงค์ที่จะพิสูจน์ค้นหาสมบัติดังกล่าว โดยพระองค์ได้ดำเนินการอย่างถูกต้องตามกฏหมาย โดยมีการทำสัญญาว่า ถ้าขุดพบสมบัติจะมอบให้แก่รัฐ 90% ส่วนพระองค์จะได้รับ 10%

การดำเนินงานก่อนเริ่มขุดค้นเป็นไปอย่างปกติ จนถึงวันดำเนินการขุดค้น โดยเริ่มที่วัดกุฎีดาวเป็นแห่งแรก ซึ่งชาวบ้านได้แนะนำให้พระองค์ทำพิธีบวงสรวงขออนุญาตเจ้าที่เจ้าทาง หรือปู่โสมเฝ้าทรัพย์ แต่พระองค์ก็ไม่ได้ดำเนินการตามการแนะนำนั้น ด้วยความเชื่อมั่นว่าสิ่งเร้นลับไม่มีอยู่จริง

ในการขุดค้นหาสมบัติดังกล่าว จะมีอุปกรณ์ตรวจหาแร่ทองคำและแร่โลหะที่ทันสมัยที่สุดในสมัยนั้น นั่นก็คือ Mine Detector ซึ่งสามารถตรวจจับหาโลหะได้ลึกถึง 20 เมตร และดำเนินการขุดค้นในกลางเดือนธันวาคม พ.ศ.2503 โดยพระองค์อยู่ร่วมการขุดค้นหาสมบัติดังกล่าวด้วย การขุดค้นโดยใช้เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์เพื่อตรวจจับโลหะได้ดำเนินไป แต่เมื่อขุดค้นลงไปก็ไม่พบเจอกับสมบัติใดๆทั้งสิ้น

จนมีวันหนึ่งที่พระองค์เสด็จกลับไปยังที่ประทับ ระหว่าที่พระองค์บรรทมอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงคล้ายค้นขุดดินอยู่ภายในบริเวณที่ประทับ แต่พระองค์ก็ไม่ได้เกรงกลัวสิ่งใด จึงออกมาดูต้นเสียงนั้น ก็ไม่พบสิ่งใดผิดปกติจึงกลับมาบรรทมเช่นเดิม

ระหว่างที่พระองค์บรรทมนั้น ก็ได้ยินเสียงคล้ายคนขุดดิน แต่พระองค์ก็ไม่ได้ลุกขึ้นมาจนกระทั่งรุ่งเช้า

เมื่อถึงรุ่งเช้าพระองค์ได้ไปตรวจสอบต้นเสียงดังกล่าว ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ พระองค์ได้นำเรื่องนี้ไปตรัสเล่าให้ชาวบ้านที่รับจ้างขุดสมบัติรวมถึงพระญาติและพระสหาย จึงได้รับคำทัดทานว่า อาจจะเป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์ที่ไม่ยอมให้สมบัติ

เครื่อง Mine Detector

ชาวบ้านต่างทูลขอให้พระองค์ยกเลิกการขุดค้น เพราะเกรงจะเกิดความวิบัติต่อตนเอง แต่พระองค์ไม่ทรงยกเลิกและมุ่งมั่นที่จะขุดค้นต่อไป และได้เกิดความเร้นลับต่อคณะขุดค้น เพราะการขุดค้นได้ใช้ Mine Detector ซึ่งแม่นยำมาก แต่เมื่อขุดค้นลงไปจะได้ยินเสียงครืด ครืด คล้ายการเคลื่อนย้ายวัตถุ จนเป็นที่แตกตื่นของคณะขุดค้นจนต้องกระโจนหนีออกจากหลุม และแม้จะค้นหาอย่างไร ก็ไม่พบเจอสิ่งมีค่าใดๆนอกจากเศษกระเบื้องโบราณเท่านั้น ประดั่งว่าสมบัติเหล่านั้นสามารถเคลื่อนย้ายหนีการค้นหาไปได้โดยตลอด

จนกระทั่งถึงเย็นวันหนึ่ง พระองค์ได้สังเกตุเห็นชายรูปร่างใหญ่สวมใส่ชุดนักรบเดินออกมาจากทางบริเวณหลังพระอุโบสถและสิ่งสำคัญคือร่างนั้นไม่เห็นศีรษะ

พระองค์ได้รีบออกเสด็จตามร่างนั้นทันที แต่ร่างนั้นได้หายไปในพุ่มไม้ข้างพระอุโบสถ จึงทำให้พระองค์เริ่มฉุกคิดถึงความลี้ลับนี้ขึ้นมา พระองค์จึงนำเรื่องไปปรึกษากับพระเถระ ซึ่งได้รับคำตอบว่า ร่างที่เห็นนั้นเป็นผีวิญญาณที่เฝ้าสมบัติจริง และได้สาปแช่งแก่ผู้ที่มีส่วนร่วมในการขุดค้นสมบัติ ให้มีอันเป็นไปและทำมาหากินไม่ขึ้น

และได้เกิดเหตุการณ์ภัยวิบัติแก่คณะขุดค้นจริงๆ บางคนก็เสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ บางคนก็หายสาบสูญ ส่วนพระองค์เจ้าพีระฯ ต้องประสบกับปัญหาทางธุรกิจที่ต้องขาดทุนจนต้องปิดกิจการ

พระองค์เคยเสด็จไปประทานสัมภาษณ์ที่สมาคมค้นคว้าทางจิตแห่งประเทศไทย ณ ตึกเกษมปัญญาคาร วัดมกุฎกษัตริยาราม โดยมี พ.ต.อ.ชะลอ อุทกภาชน์ ผู้กำกับการสันติบาลกอง 5 นายแพทย์เชียร สิริยานนท์ และนายแพทย์ประพันธ์ พืชผล เป็นผู้สัมภาษณ์ เมื่อวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ 2504 พระองค์เจ้าพีระฯทรงยอมรับต่อที่ประชุม ณ สมาคมค้นคว้าทางจิตแห่งประเทศไทยว่า แต่เดิมพระองค์ไม่เคยทรงเชื่อเรื่องภูตผีปีศาจเลยแต่ปัจจุบันได้ทรงยอมเชื่อแล้ว ทั้งนี้ เพราะได้ทรงประสบเรื่องวิญญาณลี้ลับมาแล้วด้วยพระองค์เอง

นับแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าที่จะขุดค้นหาสมบัติที่วัดกุฎีดาวอีกเลยจนถึงปัจจุบัน

ศาลปู่โสมข้างพระอุโบสถ

เรื่องเร้นลับจากชาวบ้าน

นอกจากเรื่องราวขุมสมบัติอาถรรพ์แล้ว ก็ยังมีเรื่องเล่าชาวบ้านว่า วันหนึ่งมีชาวบ้านได้เดินไปยังต้นโพธิ์บริเวณพระวิหาร ได้ปรากฏเห็นชายนุ่งห่มสีขาวคล้ายผู้ทรงศีลนั่งอยู่บนต้นโพธิ์ ซึ่งปัจจุบันนี้ก็มีศาลและชุดขาวที่ชาวบ้านสร้างและนำมาแขวนไว้