Category Archives: บทความพิเศษ

สะเดาะเคราะห์ ได้ผลจริงหรือ ? วันนี้ผมจะขอมาในแนวพระพุทธศานาบ้างนะครับ เมื่อกล่าวถึงคำว่า “สะเดาะเคราะห์” คงเป็นคำคุ้นหูกับคนไทยหลายๆคน และมักได้พบเจอพิธีกรรมมากมายในสังคมไทย ที่จัดขึ้นมาเพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าว ถ้าเราเชื่อเรื่องผลของกรรม หรือ กฏแห่งกรรม สุดท้ายแล้วเมื่อเราทำสิ่งใดไว้ย่อมได้รับผลแห่งการกระทำนั้น ถ้าจะถามว่ามีใครเคยหนีกรรมของตนเองพ้นหรือไม่  ผมก็จะขอยกเอาเรื่องราวของพระโมคคัลลานะ ที่ได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าให้เป็นเอตทัคคะในด้านผู้มีฤทธิ์มาก คำว่าเอตทัคคะ หมายถึงผู้เป็นเลิศเหนือกว่าภิกษุอื่นใด เพราะฉะนั้นแล้วพระโมคคัลลานะจึงเป็นผู้ที่มีความเป็นเลิศในด้านผู้มีฤทธิ์เหนือกว่าภิกษุใดๆ และเป็นอัครสาวกเบื้องซ้าย คู่กับอัครสาวกเบื้องขวาคู่กับพระสารีบุตร พระโมคคัลลานะ มีเศษกรรมที่หลงเหลือจากผลกรรมไม่ดีในอดีตชาติ แม้ท่านจะบรรลุธรรมถึงระดับพระอรหันต์แล้ว และแม้จะเป็นผู้ที่มีฤทธิ์แต่ท่านก็ไม่สามารถหลีกหนีผลกรรมได้ ผลกรรมของพระโมคคัลลานะเป็นเช่นไรผมจะขอกล่าวคร่าวๆดังนี้ ณ พระนครราชคฤห์ และพระโมคคัลลานะได้พำนักอยู่ ณ ตำบลกาฬศิลา ขณะท่านได้พักอยู่ในกุฏิ ได้มีโจนป่าจำนวนมาก ได้ล้อมเข้ามาเพื่อหมายทำร้ายท่าน โจรป่าดังกล่าวได้รับจ้างจากพวกเดียรถีย์ แต่ก็ไม่สามารถจะทำร้ายท่านได้เนื่องจากเพราะท่านเป็นผู้มีฤทธิ์จึงสมารถหนีรอดมาได้ทุกครั้ง ตลอดระยะเวลา 2 เดือน พวกโจรป่าก็ยังตามมาลอบทำร้ายอยู่อย่างไม่ลดละ จนเข้าถึงเดือนที่ 3 ท่านจึงได้รู้สึกแปลกใจว่าทำไมพวกโจรเหล่านี้ถึงตามมาทำร้ายโดยไม่หยุดหย่อน หลังจากนั้นพระโมคคัลลานะ จึงพิจารณาและทราบเรื่องราวถึงผลกรรมที่ตนเองได้กระทำไว้ก่อนที่จะมาเป็นพระอัครสาวกในปัจจุบัน เนื่องจากในอดีตชาติ ท่านได้เกิดเป็นบุตรของเศรษฐีคู่หนึ่ง และท่านก็มีความรักและกตัญญูต่อพ่อแม่เป็นอย่างดี มีความขยันขันแข็ง จนโตเป็นหนุ่ม พ่อแม่ได้เห็นว่าท่านควรจะมีครอบครัวเป็นฝั่งเป็นฝาตามธรรมเนียมปฏิบัติกันมา แต่ท่านก็ได้ปฏิเสธไปโดยตลอดเพราะต้องการจะอยู่ดูแลพ่อแม่จนแก่เฒ่าและตลอดไป แต่เนื่องด้วยพ่อแม่คะยั้นคะยอ ให้ท่านมีภรรยาให้ได้และได้จัดหาผู้หญิงมาให้เป็นภรรยา จนท่านไม่สามารถปฏิเสธได้จึงยอมแต่งงานกับหญิงคนนั้น การดำเนินชีวิตก็ได้ดำเนินเป็นไปตามปกติ แต่ช่วงหลังๆหญิงคนนั้นได้รู้สึกรังเกียจพ่อแม่ของฝ่ายสามี เพราะต้องคอยดูแลและเป็นแม่บ้านที่ดี  ภรรยาจึงมักออกอุบายมารยา เพื่อให้สามีรังเกียจพ่อแม่ของตนเอง เพื่อจะได้ขับไล่ออกไป แต่สามีก็ไม่เชื่อในคำใส่ร้ายของหญิงนั้น แม้จะใส่ความไปนานแค่ไหนก็ไม่เป็นผลใดๆ ทำให้นางได้คิดแผนไม่ดี โดยการทำบ้านให้รก ข้าวของกระจัดกระจาย ทุกวันจนสามีกลับมาเห็น และก็ได้แกล้งทำเป็นเก็บข้าวของและทำความสะอาดดังเดิมเป็นเวลานานหลายวัน จนสามีนึกแปลกใจจึงกล่าวกับภรรยาว่า เพราะอะไรจึงต้องทำข้าวของกระจัดกระจายเช่นนี้ เนื่องด้วยการวางแผนร้ายของนาง… Read More »

วันวิสาขบูชา ปี 2557 ระลึกถึงคุณพระพุทธองค์ ใกล้เข้ามาแล้วกับวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาสากลของโลก นั่นก็คือวันวิสาขบูชา ในปี พ.ศ. 2557 ตรงกับวันอังคารที่ 13 พฤษภาคม ชาวไทยคงคุ้นเคยถึงวันสำคัญนี้กันอยู่แล้ว นั่นก็คือเป็นวันคล้ายวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน ของพระพุทธองค์ และประเทศไทยก็จัดให้เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ เพื่อให้คนไทยได้เข้าร่วมกิจกรรมที่หน่วยงานต่างๆ ได้จัดขึ้นเพื่อเป็นการระลึกถึงคุณของพระพุทธองค์ ความอัศจรรย์ของวันนี้คือ เหตุการณ์สำคัญของพระพุทธองค์นั้นเกิดขึ้นตรงกับวันเพ็ญเดือน 6 คำว่า วิสาขบูชา ย่อมาจากคำว่า “วิสาขปุรณมีบูชา” แปลว่า การบูชาพระในวันเพ็ญเดือนวิสาขะ นั่นก็คือเดือน 6 อันเป็นเดือนที่สองตามปฏิทินของอินเดีย ซึ่งตรงกับวันเพ็ญเดือน 6 ตามปฏิทินจันทรคติของไทย และมักตรงกับเดือนพฤษภาคมหรือมิถุนายนตามปฏิทินจันทรคติของไทย โดยในประเทศไทย ถ้าปีใดมีเดือน 8 สองหน ก็เลื่อนไปทำในวันเพ็ญเดือน 7 แต่ประเทศอื่นที่นับถือพระพุทธศาสนาเถรวาท และไม่ได้ถือคติตามปฏิทินจันทรคติไทย จะจัดพิธีวิสาขบูชาในวันเพ็ญเดือน 6 แม้ในปีนั้นจะมีเดือน 8 สองหนตามปฏิทินจันทรคติไทยก็ตาม ส่วนในกลุ่มชาวพุทธมหายานบางนิกายที่นับถือว่า เหตุการณ์ทั้ง 3 นั้นเกิดในวันต่างกันไป จะมีการจัดพิธีวิสาขบูชาต่างวันกันตามความเชื่อในนิกายของตน ซึ่งไม่ตรงกับวันวิสาขบูชาตามปฏิทินของชาวพุทธเถรวาท วันวิสาขบูชา ถือได้ว่าเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาสากล เพราะชาวพุทธทุกนิกายจะพร้อมใจกันจัดพิธีพุทธบูชาในวันนี้พร้อมกันทั่วทั้งโลก ซึ่งแตกต่างจากวันมาฆบูชา และวันอาสาฬหบูชา ที่เป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาที่นิยมนับถือกันเฉพาะในประเทศไทย, ลาว, และกัมพูชา เท่านั้น และด้วยเหตุผลนี้ ที่ประชุมใหญ่สมัชชาสหประชาชาติจึงยกย่องให้วันวิสาขบูชาเป็น “วันสำคัญสากล” (International Day) ตามข้อมติสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติที่… Read More »

เรื่องรอยพระพุทธบาทที่ปรากฏขึ้นนั้นมีที่มาเป็นเช่นไรนั้น ไม่มีใครทราบได้อย่างแน่ชัด แต่ผมก็ได้พยายามหาข้อมูลตำนานเรื่องรอยพระพุทธบาทหินลาด วัดโคกหินลาด ได้ดังนี้ ตำนานรอยพระพุทธบาทหินลาด วัดโคกหินลาด ตามตำนานพระเจ้าเลียบโลก ตำนานพระเจ้าห้าร้อยชาติ ตำนานอีสาน ได้กล่าวไว้ว่า อันรอยพระพุทธบาทของพระพุทธองค์นั้น เมื่อพระพุทธองค์ทรงเหยียบลงที่ใดก็ตาม แม้จะโรยด้วยแป้งฝุ่นขาวก็จะไม่เกิดรอยให้ปรากฏเห็น แต่แม้ถ้าพระพุทธองค์ประสงค์ให้ปรากฏรอย แม้จะเป็นหินผาหรือแผ่นเหล็กก็จะปรากฏรอยตามพระประสงค์ หากมีรอยพระพุทธบาทปรากฏในสถานที่ใดแสดงว่าสถานที่นั้นมีความสำคัญทางพระพุทธศาสนา หรือเพื่อให้เป็นที่ระลึกถึงคุณและสักการะบูชา เพื่อบรรเทาทุกข์ในสถานที่นั้นๆ เมื่อครั้งที่พระพุทธองค์เสด็จมาประทับที่แคว้นโกศลราช ซึ่งในปัจจุบันคือ บริเวณอำเภอโกสุมพิสัย อำเภอกันทรวิชัย ตำบลคันธารราษฎร์ จังหวัดมหาสารคาม และอำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น  ครั้งนั้นบริเวณแคว้นโกศลราช ได้เกิดฝนแล้งและข้าวยากหมากแพงมาแสนนาน พระพุทธองค์จึงทรงแสดงปาฏิหาริย์ แสดงอริยาบถขอฝนทรงผ้าอาบ ทำให้ฝนตกพืชพันธุ์ธัญญาหารสมบูรณ์ยิ่งขึ้น และพระพุทธองค์จึงได้ทรงอธิษฐานเหยียบรอยพระบาทเพื่อไว้ให้สักการะบูชาที่บริเวณหินลาด บ้านหนองตับเต่า ตำบลป่าปอ อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น การเดินทางไปนมัสการพระพุทธบาทหินลาดอ่านได้ที่นี่ครับ ==>> นมัสการรอยพระพุทธบาท วัดโคกหินลาด

ขอขมากรรมพ่อแม่ เพื่อเป็นสิริมงคลต่อชีวิต วันนี้ผมก็ขอแชร์บทความดีๆ ที่หลายๆคนอาจจะยังไม่เคยทำเลยในตลอดชีวิต… ก็คือการขอขมากรรมพ่อแม่ ซึ่งเราสามารถที่จะทำได้ทุกโอกาส ไม่ว่าจะเป็นวันครอบครัว 14 เมษายน วันแม่แห่งชาติ 12 สิงหาคม หรือวันไหนๆก็ตามที่เราสะดวก หลายๆคนคงเคยได้ยินและรับทราบผ่านหูผ่านตามาบ้างเกี่ยวกับพ่อแม่ซึ่งเป็นพระอรหันต์ของลูก การจะทดแทนบุญคุณบิดามารดาได้นั้นก็แสนยากยิ่งนัก ผมก็เลยจะขอยกพระสูตรบทหนึ่งมากล่าวถึงเกี่ยวกับการทดแทนบุญคุณบิดามารดาดังนี้   ในกาลนั้น พระตถาคตเจ้าได้เปล่งพระสุรเสียงอันไพเราะ 8 ประการ ตรัสแด่ปวงชนทั้งหลายว่า…. “เธอทั้งหลายพึงสำเหนียก เราจักแสดงแก่เธอ….. หากมีบุรุษ หาบบิดาด้วยไหล่ซ้าย หาบมารดาด้วยไหล่ขวา … แบกหามหาบนั้นจนผิวหนังแตกทะลุถึงกระดูก … จากกระดูกถึงไขกระดูก … หาบวนรอบเขาพระสุเมรุเป็นเวลาผ่านไปนับ แสนกัป … โลหิตไหลท่วม ข้อเท้า … ก็มิอาจตอบแทนพระคุณอันล้ำลึกยิ่งใหญ่ของบิดามารดาได้ …   หากบุรุษ ปรารถนาให้บิดามารดาพ้นจากทุพภิกขภัย … แล่เนื้อตนเอง และบดให้ละเอียด ให้บิดามารดาเป็นอาหาร … แม้จักกระทำถึง แสนกัป … ก็มิอาจตอบแทนพระคุณอันล้ำลึกยิ่งใหญ่ของบิดามารดาได้ … หากมีบุรุษ เพื่อตอบแทนพระคุณบิดามารดา … ใช้มีดคว้านควักดวงตาของตน ออกมาถวายบูชาแด่พระตถาคต … แม้จะกระทำนับ แสนกัป … ก็มิอาจตอบแทนพระคุณอันล้ำลึกยิ่งใหญ่ของบิดามารดาได้… หากมีบุรุษ เพื่อตอบแทนพระคุณบิดามารดา … ใช้มีดอันคมควักหัวใจของตน โลหิตไหลทั่วพื้นปฐพี … มิหวั่นต่อความเจ็บปวด… Read More »